Kadın hamile kalınca

Erkeksiniz ve evlisiniz.. Eşinizle bir kaç yıldır berabersiniz; bazen kötü anlarınız oldu ama genelde iyisiniz, zaten her evlilikte birazcık kavga o evliliğin tuzu - biberidir derler. Gezdiniz tozdunuz, eğlendiniz, yediniz içtiniz. Ve en sonunda eşinizin biyolojik saati artık zil çalmaya başladı, çocuk yapma vaktinizin geldiğini söyledi. Siz büyük bir ihtimalle önce çok istekli değildiniz (bakınız: Çocuk mu, asla !), ama daha sonra "seve seve" kabul etmek zorunda kaldınız yoksa eşiniz size başka şans tanımazdı. Zaten kadın milleti çocuk konusu oldumu allem ediyor, kallem ediyor, ne yapıp edip size istediğini yaptırıyor. Dolayısıyla en sonunda çocuğu "koydunuz" (bakınız: Çocuk nasıl yapılır?). İyi de yaptınız...

Eşinizin adeti atladı, prediktör ve laboratuvar testi yaptırdı ve harika haber: eşiniz hamile, çocuğunuz olacak. Eşinizde büyük bir sevinç, siz de ise biraz korku biraz endişe, az biraz da sevinç. Bir kaç ay geçti, testler yapılıyor arada ve ultrasonla bakılıyor, çok şükür ki düşük riski yok ve embriyo formatındaki bebeğiniz gayet sağlıklı büyüyor. Ne kadar güzel değil mi? Tabii ki güzel, ama keşke o kadar kolay olsa her şey. Neden mi? Çünkü karınız değişmeye başladı. Hayır, sadece fiziksel anlamda demiyorum. Önüne geleni yemesi ve karnının - ve poposunun - şişmesi gayet doğal, üstelik kabul etmelisiniz ki bizim kadınlarımız hamile kalınca pek öyle Ebru Şallı yada Britney Spears'in hamileliklerindeki gibi seksi gözükmezler. Ama duygusal ve mental olarak da değişmeye başladı. Artık havadan sudan sebeplerle evde kavgalar patlak veriyor, yaptığınız her hareket ona batıyor, her lafınız için alınganlık yapılıyor, aranızda sık sık tartışma çıkıyor. Ona ne kadar ilgi gösterseniz, yalan bile olsa onu ne kadar sevdiğinizi söyleseniz, yardımcı olmaya çalışsanız her şey boş; ona göre siz hala hiç bir işe yaramıyorsunuz, onun halinden anlamıyorsunuz, ona hiç yardımcı olmuyorsunuz ! (bakınız: Erkekler odun mudur?).

İşte o anlarda "acaba" diye düşünmeye başlıyorsunuz, "acaba çocuk yapmasaydık daha mı iyi olurdu?" diye.. Çünkü severek evlendiğiniz munis ve anlayışlı kadın gitti, yerine cadı ve huysuz bir karı geldi. Hakikaten inanılacak gibi değil. Bazı arkadaşlarınız size moral vermeye çalışıyor: "merak etme Ahmetçiğim, hamileliğin dördüncü ayından itibaren kadınlar mutluluk hormonu salgılar, her şey yoluna girecek". Yalanınızı yiyeyim, yok öyle bir hormon ! "Mutluluk" denen şey karının lügatından silinmiş, "hoşgörü" desen aklından uçmuş gitmiş, sevgi ve saygı desen "o da ne?" diye soracak duruma gelmiş. Hele hele seks hiç yok, sıfırlanmış (bakınız: Seks mi, o da ne?).

Sonuçta ne mi oluyor? Erkek açısından ızdıraplı bir 9 ay geçtikten sonra (hamilelikte sadece kadınların acı çektiğini zannedenler çok yanılıyorlar !) nihayet çocuğunuz doğuyor ve siz önünüzdeki bir 20 yıl kadar daha da ızdıraplı bir sürece giriyorsunuz. Beyler, eşiniz hamile kaldıktan sonra onu artık unutun ! Terk edin manasında değil, yani eski karınızı unutun, yerine başka formatta bir kadın geliyor. Bundan sonra ne mi yapacaksınız? Ya bu tecavüzden "zevk" alacaksınız ya da mutluluğu ve huzuru başka kadınların kollarında arayacaksınız (bakınız: Erkekler neden aldatır?).